လက္ထပ္လက္စြပ္ေပးေသာ ဓေလ့မွာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက
စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအခါျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ပါ အခ်ိဳ႕လူမ်ားက လိုက္၍က်င့္သံုးေနေပၿပီ။
အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး ခ်စ္ခင္စံုမက္၍အိမ္ယာထူေထာင္ရာတြင္ ေသသည္အထိ ရာသက္ပန္႐ိုးေျမက်
ေပါင္းေဖာ္ၾကျခင္းသည္သာ ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ကုိက္ညီၿပီး မဂၤလာတရားေတာ္ႏွင့္အညီ
က်င့္သံုးျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံအရ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈမျပဳခင္
အႀကိဳသေဘာအျဖစ္
ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းျခင္းကိစၥ ျပဳၾကရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေစ့စပ္လက္စြပ္ကုိလည္းေကာင္း၊
လက္ထပ္ခ်ိန္တြင္ လက္ထပ္လက္စြပ္ကိုလည္းေကာင္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ၀တ္ဆင္ေပးၾကရသည္။ ေစ့စပ္လက္စြပ္ကုိ
ေရႊသားေပၚတြင္ ေက်ာက္တစ္လံုးႏွစ္ျမွပ္ကာ ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း လက္ထပ္လက္စြပ္ကုိမူ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး
တစ္သားတည္း ျဖစ္ေစျခင္းသေဘာျဖင့္ ေရႊသားခ်ည္း ျပဳလုပ္ၾကသည္။
ထိုသေဘာအတိုင္းပင္ မကြဲမကြာ အတူအၿမဲ ရိွေနသည္ဆုိေသာ
အဓိပၸာယ္ေဆာင္ရန္ လက္သူၾကြယ္တြင္ ၀တ္ဆင္ရသည္။ လက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ေအာက္သို႔စိုက္၍
ထိကပ္ထားၿပီး က်န္ေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးေခ်ာင္း ထိပ္ဖ်ားမ်ား ထိထားေသာ အေနအထားတြင္ လက္မ၊
လက္ညိွဳး၊ လက္သန္းတို႔ ထိကပ္ထားျခင္းကုိ ခြာ၍ရေသာ္လည္း လက္သူၾကြယ္တို႔အခ်င္းခ်င္း ထိကပ္ထားျခင္းကို
ခြာ၍ မရပါ။ အၿမဲေပါင္းစည္းေနေသာ သေကၤတျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာ့အယူအဆအရ လက္သူၾကြယ္မွာ
ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္မ်က္လက္စြပ္မ်ား ၀တ္ေလ့ရိွေသာ လက္ျဖစ္သျဖင့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ျခင္း အဓိပၸာယ္ကုိလည္း
ေဆာင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ထပ္လက္စြပ္ကို လက္သူၾကြယ္တြင္ ၀တ္ဆင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment